Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt in het comfortabele Bastion-hotel maken onze dames zich op voor de slotetappe van het drieluik.
Voor zowel de junioren als de beloften wordt het een loodzware opdracht in de heuvels op en rond Watersley Park. De organisatoren moesten van de lokale overheden hun traditionele parcours aanpassen om zo minder de drukke weg te kruisen. Het werd een loodzware opdracht met evenwel enkele passages die toch wel héél nipt waren wat veiligheid betreft.
De junioren vertrekken om 11u voor een totaal van 6 ronden, goed voor 72 km. De zon is vandaag reeds ’s morgens van de partij en verwarmt de rensters nog voor de start. De eerste kilometers zijn geneutraliseerd en zo wordt de eerste afdaling in het Watersley Park in groep genomen aan “gereduceerde snelheid”. Eens de wedstrijd op gang geschoten gaat de snelheid stevig omhoog. Voor Ruth en Jade geen probleem, Shania bijt op haar tanden en Laura zoekt haar eigen tempo.
Naar het einde toe van de eerste ronde is er een zware valpartij, gelukkig zonder erg voor onze rensters, Shania komt nu wel door in een achtervolgende groep en Laura heeft extra achterstand opgelopen. In de tweede ronde moet zij jammer genoeg reeds de wedstrijd verlaten. Vooraan blijft men stevig doorrijden en Shania vindt niet genoeg sterke kompanen om de achtervolging te organiseren. Halverwege loopt de achterstand van haar groep reeds op tot bijna 3 minuten.
In de derde ronde begint vooraan het steekspel, een Britse valt aan en wat later krijgt ze gezelschap van een andere Britse, een Amerikaanse en Duitse renster. Intussen scheurt het peloton even in twee stukken, Ruth en Jade zitten achter de scheur, maar geen nood, in de kortste keren is de aansluiting een feit.
De groep met Shania weert zich om de achterstand binnen de toegestane limieten te houden, om de laatste ronde te mogen aanvangen mogen ze niet meer dan 7 minuten achterstand tellen, op het punt waar wordt gecontroleerd zijn ze slechts een handvol seconden over de limiet maar de jury toont geen medelijden, de ganse groep wordt DNF ondanks het harde verweer en stevige fietswerk. Intussen heeft ook Ruth een gaatje moeten laten met het peloton en samen met 4 kompanen doet ze er alles aan om de achterstand zo klein mogelijk te houden.
De 4 vluchters blijven vooruit en sprinten voor de zege en het podium. De streep ligt bovenaan de helling van het Watersley Park en dus zijn de laatste hectometers stevig oplopend. Jade zit aan de voet van de slothelling aan de kop van het peloton dat zowat 3 minuten na de vluchters voor de vijfde plaats sprint. Jade komt als derde van het peloton over de streep en haalt zo een mooie zevende plaats, zij is daarmee ook de beste jongere van de etappe. Nog eens drie en een halve minuut later komt Ruth met een klein groepje het park binnengereden, zij perst er nog eens alles uit en moet slechts 1 van haar kompanen voor zich dulden, goed voor de 45ste plaats.
In het eindklassement wordt Jade 17de en Ruth 44ste, Jade wordt tevens 7de in het jongerenklassement.
Dikke proficiat aan onze dames voor deze stevige prestatie. Hun taak zit er op, het is nu aan de beloften. Zij moeten 8 ronden afwerken, samen goed voor 112 km.
In de eerste kilometers dadelijk drama, het peloton draait in de nauwe wegen een steile helling op, Katrijn gaat op de pedalen staan, een andere renster tikt haar voorwiel aan en onze dame gaat tegen de grond en met haar een pak anderen. Er liggen rensters over de ganse breedte van de weg en wie achter de val zit moet te voet en door de graskant voorbij om dan terug te starten op deze steile helling. Het deelnemersveld ligt daardoor dadelijk helemaal uit elkaar, vooraan rijdt een groep van minder dan 20 rensters, de leidster in het algemeen klassement is er niet bij, anderen ruiken hun kans en dus gaat het dadelijk aan hoge snelheid verder. Esmée zit in de tweede groep van 15 rensters en die telt al snel 1 minuut achterstand, Erin en Juliet in de derde groep komen door op 1:20 en Yenthe heeft nog meer problemen gehad en zit met slechts enkele kompanen al snel op 3 minuten.
Grootste pechvogel van dienst is evenwel Katrijn, zij heeft enkele schaafwonden aan de knie maar verloor veel tijd door haar reservefiets in te schakelen. Terugkeren is hopeloos en zij verkiest dan ook om geen onnodige risico’s te nemen en na de eerste ronde de strijd te staken en zich te laten verzorgen.
Intussen blijft het hard tegen onzacht gaan, in de derde ronde gaat Femke Gerritse er vandoor in de kopgroep en neemt dadelijk een mooie voorsprong. De kopgroep twijfelt en de tweede groep met Esmée kan daardoor naderen tot op 45”, Erin en Juliet rijden met hun kompanen, ook slechts een tiental rensters stevig door maar zien de achterstand dan reeds oplopen tot 3:45, Yenthe en haar gezellen moeten de strijd staken omdat ze meer dan 5 minuten achterstand hebben opgelopen. Intussen gaat het beukwerk vooraan door, in de eerste groep wordt de snelheid opgetrokken om de vluchter in te halen en dat wordt de tweede groep fataal, hun achterstand wordt al snel 2 minuten.
Voor de groep van Erin en Juliet (en Nora) wordt dit noodlottig, zij komen half wedstrijd door op iets meer dan 5 minuten en worden zonder mededogen uit de wedstrijd gehaald. Er resten dan nog slechts iets meer dan 30 rensters in de wedstrijd.
Esmée wil zich niet bij de feiten neerleggen, zij trekt er eerst met 2 anderen van door en komt door op 3:10, een ronde verder hebben ze het gezelschap gekregen van nog een trio en samen strijden ze verder, de achterstand op de kopgroep wordt wel nog wat groter, bij het ingaan van de voorlaatste ronde rijden ze 4:20 achter de eersten, maar de rest van hun voormalig groepje wordt eveneens op verdere afstand gereden, die volgen reeds op 1:40 van hen. De kopgroep scheurt nog in twee en de eersten bereiken na 3u de slotkilometer. Belgische topbelofte Shari Bossuyt sprint naar de derde plaats en dat levert haar een tweede plaats in het eindklassement op.
Esmée komt met haar groepje op iets meer dan 7 minuten naar de eindmeet, zij perst er nog eens alles uit en moet enkel Serné voor laten, zij verovert daarmee een heel sterke 17de plaats. In het eindklassement wordt ze zo 25ste.
Dikke proficiat aan onze dames die hebben bewezen wat in hun mars te hebben, dat beloofd voor de komende weken.
Een dikke pluim voor de ploegleiding voor de prima begeleiding, zij hebben de rensters 3 dagen lang vertroetelt zodat het voor hen een herinnering blijft die in hun geheugen geprent blijft. Belangrijkste voor onze jeugdige rensters: zij hebben allen een mooie stap kunnen zetten in hun leerproces. Volgend jaar wordt hopelijk een jaar zonder beperkingen door corona zodat ze meer van deze ervaringen kunnen opdoen. Watersley staat in elk geval reeds terug op het programma.
Dank ook aan de supporters die onze dames steunden, René voor de bevoorrading en Lut en Ilse voor de foto’s.