Katrijn werd door de bondscoach geselecteerd om na Aigle ook deel te nemen aan het EK baanwielrennen voor Elite in Grenchen. Kort na een Olympische Spelen is zo’n EK traditioneel voor veel jonge pistiers een kans om te proeven van een dergelijk kampioenschap. Zo ook voor Katrijn die 4x mag aantreden: scratch, afvalling, achtervolging en Madison.
Op de eerste dag staat de scratch over 40 ronden op het programma. De dames hebben er zin en er wordt stevig gevlamd. Naar het einde toe zijn er enkele aanvalspogingen, maar het peloton brengt iedereen terug. Katrijn laat zich niet onbetuigd en doet haar duit in het spreekwoordelijke zakje bij het terughalen van de vluchters. In de laatste ronde laat ze zich wat wegdrummen bij het positioneren en wordt haar voorwiel ook beschadigd, toch zet ze zich nog eens recht in de eindprint. Zij komt als 11de over de streep, net geen top-10, niet slecht als youngster, maar zij had hoger gemikt, al bij al mag ze gelukkig zijn dat het voorwiel het hield want dat bleek naar aankomst maar één mogelijke bestemming te hebben: vuilnisbelt. Te noteren valt nog dat deze wedstrijd werd gereden met een gemiddelde snelheid van 48,331 km/h.
De tweede dag mag ze van start gaan in de afvalling. Dat blijkt al dadelijk een brokkenwedstrijd, reeds in de aanloopronden zakt in de bocht een renster naar beneden en dat creëert een domino-effect met als laatste schuiver de Zwitserse, zij knalt eerst tegen de pedaal van Katrijn en dan tegen haar rechterkuit waardoor het stuur van de Zwitserse omslaat en zij helemaal onderuit gaat. De wedstrijd wordt onderbroken, de Zwitserse kan niet herstarten en Katrijn komt met een deels gehavende outfit en een stevige brandwonde aan de kuit aan de herstart. Bij de eerste afvalling laat de Ierse zich uitschakelen, bij de volgende wordt Katrijn vastgezet, zij ziet niet dadelijk een uitweg en komt nipt tekort om haar vel te redden. Een ontgoochelende 17de plaats is haar deel.
Na een dagje rust en verzorging van de kuit mag ze op vrijdag het ovaal op voor de individuele achtervolging over 3.000m. Een dichte ereplaats is hier zeker nog niet mogelijk, de focus gaat volledig naar het verbeteren van haar persoonlijk record dat ze in Cali reed nl. 3:41,812”. Als ze daarenboven nog enkele anderen achter zich kan houden is dat zeker meegenomen. Voor een goede tijd zit alles mee, Grenchen staat gekend als een snelle baan waarop men regelmatig recordpogingen onderneemt en bovendien is er net lage luchtdruk. De vorige keren startte Katrijn steeds behoudend om dan in de laatste kilometer stevig te versnellen. Nu pakt ze het anders aan, zij start steviger en zet snellere rondetijden neer, na de eerste ronde blijft ze 6x beneden de 18” en ook daarna houdt ze een lage 18”. Na 1.000m is ze 1,9” sneller dan in Cali en na 2.000m is die voorsprong reeds opgelopen tot 3,5”. In de laatste kilometer zit er nu geen versnelling meer in en moet ze nog iets inboeten van de voorsprong, maar zij heeft nog 3,2” over en finisht zo in een nieuwe persoonlijke besttijd van 3:38,591. Zij kan in totaal 4 rensters achter zich houden en wordt zo 13de op de tabellen, zo kan ze met een tevreden gevoel terug naar het rennershotel.
Op de slotdag staat de Madison op het programma, welke zij met Shari Bossuyt rijdt. Shari is 2 jaar ouder, maar toch blijven zij het jongste koppel van de 16 die het ganse deelnemersveld stofferen. Doelstelling is knallen en zien waar ze uitkomen én proberen zich staande te houden tussen de meer ervaren deelneemsters. Shari zit uiteraard in de positieve flow na haar zilveren medaille op de puntenkoers daags voordien en dat geeft Katrijn ook een extra prikkel. In het begin van de wedstrijd wordt er dadelijk stevig geknald en ons lichtblauw koppel kent enkele minder goede aflossingen, wat extra energie kost om te herstellen. Wanneer de toppers voor rondewinst gaan houden zij zich goed staande in het peloton dat op deze momenten ook versneld. Zij moeten enkele keren een klein gaatje laten, maar herstellen dit steeds vlot en moeten het peloton nooit laten rijden, iets wat andere koppels wel moeten doen. Katrijn en Shari komen steeds beter in de wedstrijd, maar punten sprokkelen zit er enkel in de zesde sprint in, Shari komt als vierde over de streep en veegt zo de nul van het bord. Finaal weten 5 ploegen een winstronde te versieren, maar 4 andere ploegen worden op meerdere verliesronden gereden. Onze dames blijven in de nulronde en hebben daar mooi gezelschap van o.a. Italië, Polen en Nederland, onze noorderburen veroveren wel 6 punten en hebben ook een vrij jong team ingezet van elk 1 jaar ouder dan ons team. Finaal eindigt ons duo op de tiende plaats, een resultaat waarmee ze tevreden mogen zijn. Afwachten of ze dit over 2 weken in Roubaix op het WK kunnen herhalen, daar zal de tegenstand wel van een iets hoger niveau zijn.
Katrijn kreeg deze week de kans veel ervaring op te doen en mag dit over 2 weken nog eens overdoen op het WK in Roubaix, waarna in november het vrouwenprogramma van de Gentse zesdaagse er nog aankomt.
Dank aan Belgian Cycling en de UEC voor de foto's.
Comments