In de vroege ochtend staan 67 dames junioren van verscheidene Europese landen klaar voor de start van de eerste echt internationale wedstrijd van het jaar. Het is blind varen op wie sterk zal zijn en wie niet want door corona werden alle wedstrijden om de Nations' Cup afgelast, men weet uiteraard dat uit landen als Nederland en Italië steeds sterke blokken komen en dat thuisland Frankrijk met 2 Bretoense rensters sterk wil presteren, voor de rest is er enkel de uitslag van het EK-tijdrit dat enige indicatie kan geven. De 6 Belgische dames mogen op de eerste startrij plaats nemen, wat meteen gelegenheid geeft om mooie plaatjes te schieten. Bij deze 6 Jolien en Katrijn van onze ploeg. Voor Jolien als eerstejaars meteen de allereerste ervaring met een internationaal peloton, uiteraard ook te wijten aan de reeds genoemde corona-toestand.
Het parkoers is iets meer dan 13 km lang met enkele stevige hellingen en een maximaal stijgingspercentage van 19%. In totaal 195 hoogtemeters en dat krijgen de dames 5x onder de wielen geschoven, goed voor meer dan 68 km wielersport en bijna 1.000 hoogtemeters.
Er woedde de ganse nacht een stevige storm met veel wind en regen in Bretagne, maar deze gaat gelukkig kort voor de start liggen. De straten zijn nog nat, maar de wind en regen houden even adempauze.
Om 9u stipt mogen ze van start gaan en de eerste ronde is traditioneel een verkenningsronde aan een gezapig tempo, Katrijn neemt in de afdaling de kop en rijdt onbedoeld met enkele rensters weg van het peloton, de Italiaanse die mee is geeft echter aan niet te zullen meewerken en alles loopt weer samen.
Er vallen echter reeds enkele scheurtjes en Jolien moet bij aanvang van de tweede ronde een gaatje dichten, wat ze in de steile bergop ook gezwind doet. In de tweede ronde gaat het tempo omhoog en komt er wat strijd, evenwel zonder dat iemand er in slaagt echt uit het peloton weg te rijden. De Italianen houden de boel goed onder controle, de Belgen, Nederlanders en enkele Françaises houden de situatie nauwlettend in de gaten.
Het is een wedstrijd waar iedereen een rol wil spelen en wie in het peloton zit krijgt dan duwen en stampen te verwerken en het vergt stuurmanskunst om zich in dat gewriemel staande te houden. Door het tempo van de dames uit de laars blijft ontsnappen onmogelijk, maar de achterdeur gaat wel open.
Wie even moet loslaten door een ongelukje of een val krijgt het moeilijk om terug te keren, zo moet ook Jolien vroegtijdig de strijd staken. Katrijn kan nipt een val van Fien Masure en Shirin Van Anrooij ontwijken en moet dan stevig doorpeddelen om haar plaats terug in te nemen, maar dat lukt voortreffelijk. Zij blijft dit keer van tegenslag gespaard, twee andere rensters uit het Belgisch team hebben minder geluk en raken achterop door mechanische problemen. Het blijft op de tanden bijten om vooraan te blijven, bij het ingaan van de laatste ronde is meer dan de helft van de rensters uit het peloton verdwenen.
De Italianen blijven er de zweep opleggen en het is buigen of barsten, maar onder het motto "nie neute, nie pleuje" blijft Katrijn stand houden, zij verwacht dat het in de laatste ronde aanvallen zal regenen en is op haar hoede om tijdig te kunnen reageren. Alles blijft echter samen en in de laatste kilometer kijkt ze eerst of Julie De Wilde en Marith Vanhove goed geplaatst zitten om dan snel zelf positie te kiezen. In de eindsprint wacht ze tot de laatste hectometer om nog eens alles uit de kast te halen, zij snelt met deze krachtige eindjump nog menig renster voorbij.
Op minder dan 50m verovert ze de derde positie en deze houden tot op de streep waardoor ze het brons verovert.
Daar het zilver ook al in Belgische handen viel met Marith Vanhove en Julie De Wilde als tiende eindigde kon de vreugde in het Belgische kamp niet op. Indien er een landenklassement was dan hadden ze het zeker gewonnen.
Deze bronzen medaille is een mooie opsteker voor zowel Katrijn als de ploeg. Hopelijk krijgen onze rensters dit jaar nog kansen om zich te bewijzen. Dank ook aan de trouwe supporters om zover te reizen om onze dames ter plaatse te steunen. Dank aan Vera, Lut en de officiële website voor de mooie foto’s.
Comments