Amper een uur nadat ze de titel heeft veroverd in de puntenkoers staat Katrijn met Marith Vanhove klaar om te strijden voor de Europese titel Madison bij de dames junioren. Net als bij de puntenkoers staan er 50 ronden met 10 sprints op het programma.
In totaal 9 landen hebben een duo op het ovaal gebracht, waaronder enkele sterke koppels.
Het Belgische duo brengt in de eerste 5 sprints telkens rasspinter Marith in stelling en zij weet als enige telkens te scoren, met 1x winst, 3x tweede en 1x vierde brengt een totaal van 15 punten op het bord. Geen enkel ander land kan meer dan 3x scoren en zo is kloof met de dichtste achtervolger Polen dan reeds 7 punten.
De concurrenten gooien het dan over een andere boeg en plaatsen een krachtige aanval waardoor Marith even naar adem moet happen. Maar wanneer zij Katrijn in de strijd gooit wordt alles snel terug tot de orde geroepen. Katrijn heeft tot dan nog niet gesprint en plaatst dan maar dadelijk een heel lange sprint waarbij ze in een mum van tijd alles en iedereen terug bijbeent, ook het Nederlandse en Italiaanse duo dat samen het hazenpad had gekozen. Dit snijdt de concurrentie wat de benen af en van dan zijn Marith en Katrijn baas in de wedstrijd. Door deze inspanning zijn de aflossingen nu zo dat Katrijn aan sprinten toe is, maar ook zij blijft punten verzamelen, in de volgende vier zijn dat er 10 en zo gaan ze met een totaal van 25 punten naar de eindsprint.
Brons is dan reeds een minimum want de enige twee koppels die nog over hen kunnen zijn Italië dat 19 punten totaliseert in de tussenstand en Nederland met 15 punten op het bord. Polen zet alles op alles in de eindsprint, zij tellen 13 punten en vormen geen bedreiging waardoor ons duo in een zetel zit. Vierde worden in de eindspint volstaat dan wiskundig, maar ons duo is eergieriger dan dat en perst er nog eens alles uit, Katrijn komt na Polen als tweede over de streep waardoor de Belgische tandem 31 punten totaliseert, Polen haalt door de eindsprint in extremis nog zilver terwijl Italië vrede moet nemen met brons en Nederland zelfs nog naast het podium tuimelt.
Twee maal goud op minder dan 2uur tijd, mooier kon bondscoach Nicky Cocquyt het zich niet dromen. Hij en met hem de ganse Belgische ploeg en het supporterslegioen konden hun geluk niet op. Morgen komt Katrin een laatste keer terug op het ovaal, zij rijdt dan het omnium en gaat op zoek naar extra eremetaal.
Comments